Pean ku czci Włochatej Cytryny / A paean in honour of The Hairy Lemon

Kochana Włochata Cytryna jest moim ulubionym miejscem w Dublinie. Pisałam już o niej rok temu (wpis znajdziecie tutaj), ale mam wrażenie, że nie oddałam w pełni klimatu tego pubu. Dzisiaj spróbuję ponownie, zwłaszcza, że jest ku temu nie byle jaka okazja. Otóż niedługo będzie równy rok odkąd zaczęłam prowadzić Rysie Tropy, a jeden z pierwszych wpisów dotyczył właśnie Irlandii. Lubię takie ładne klamry spinające całość, mimo że jak twierdził Picasso: symetria jest estetyką głupców. Cóż, nic nie poradzę na moją słabość do symetrii.

The Hairy Lemon, widok z zewnątrz

Pub The Hairy Lemon znajduje się pod dublińskim adresem Stephen Street Lower, w samym centrum miasta, tuż obok St Stephen's Green. Swoją oryginalną nazwę zawdzięcza hyclowi pracującemu w mieście w latach 50. Był on bardzo charakterystyczną postacią o sylwetce przypominającej cytrynę i bujnych włosach sterczących na wszystkie strony. Stąd jego ksywka. Oryginalność Włochatej Cytryny przeniosła się również na pub noszący jego imię. Wnętrze jest wypełnione pamiątkowymi zdjęciami, pocztówkami, tablicami rejestracyjnymi z różnych zakątków świata i innymi nostalgicznymi bibelotami. Lokal jest duży i przestronny, podzielony na część restauracyjną, kawiarnianą oraz bar. Niekiedy bywa tu tłoczno i trudno znaleźć stolik, jednak obsługa nawet w takiej sytuacji coś dla Was znajdzie. Są autentycznie niesamowici. To oni sprawiają, że atmosfera tego pubu jest tak fantastyczna. 

Skoro już jestem przy temacie obsługi, to muszę koniecznie wspomnieć o Darrenie. Darren jest sercem i duszą The Hairy Lemon. Zawsze sprawi, że poczujecie się jak u siebie w domu, choćbyście byli wycieńczeni, zirytowani i źli. Darren Was nakarmi, rozbawi rozmową i wciśnie Wam w dłoń niezastąpionego Guinnessa. Lubię się z nim przekomarzać, usiłując udowodnić mu wyższość innych piw nad Guinnessem. Zwykle nie dochodzimy do żadnego konsensusu, a nawet jesteśmy od niego dalej niż na początku rozmowy. Za to sama dyskusja bywa zabawna.

Wnętrze The Hairy Lemon

Darren :D

Pamięć Darrena jest wprost niezwykła. Potrafi rozpoznać stałego klienta nawet po kilkumiesięcznej nieobecności. Muszę przyznać, że to bardzo miłe uczucie być witanym w obcym mieście w tak przyjacielski sposób. Poza tym jest prześmieszny. Jego reakcja na moje zamówienie składające się z sałatki i piwa brzmiała następująco: "a co na obiad?". Natomiast kiedy przyszło mu serwować dania, mnie podał burgera, a sałatkę komu innemu, z komentarzem, że "tobie się on bardziej przyda". Oczywiście dania wróciły na swoje miejsce, ale przy okazji mogłam się pośmiać i nawiązać kontakt z kimś zupełnie nowym. Sprytne zagranie. Innym razem rachunek powędrował do osoby mi towarzyszącej z racji tego, że "pani płaciła ostatnio". Darren ma też ogólnie miłe nastawienie do Polaków, potrafi nawet powiedzieć parę słów po polsku. Nieugięty jest jedynie w kwestii wyższości Guinnessa nas innymi piwami, ale trzeba mu to wybaczyć. Przecież nikt nie jest doskonały.

Oprócz obsługi The Hairy Lemon dysponuje również drugim atutem. A jest nim oczywiście jakość potraw. Serwują tradycyjne irlandzkie dania oraz burgery i sałatki. Można tam zjeść obficie i zdecydowanie niedietetyczne, ale za to smacznie, popijając piwem i delektując się atmosferą. Na deser oczywiście polecam guinnessowy pucharek wypełniony czekoladową rozkoszą. Najlepsza rzecz z możliwych!

Jeśli będziecie w Dublinie zajrzyjcie koniecznie do The Hairy Lemon. Gwarantuję, że nie będziecie żałować.

Na koniec wrzucam jeszcze kilka zdjęć z Dublina. Podczas ostatniego, majowego wypadu pogoda dopisała, co w przypadku moich dotychczasowych doświadczeń z wyspiarskim klimatem jest wręcz ewenementem. A skoro tak, to warto się tym doświadczeniem podzielić. 

Trochę słońca, trochę chmur nad St Stephen's Green

St Stephen's Green w pełnym słońcu

Nabrzeże Dublina